به گزارش قدس آنلاین،هاجر مهرانی درابتدای این نشست درخصوص شکل گیری این انیمشین گفت: این موضوع در ابتدا یک جرقه بود. وقتی در دانشگاه کلاس عروسک‌سازی داشتیم، باید یک عروسک اسلو موشن می‌ساختیم. من داش آکل را انتخاب کردم و برای ساختن عروسک آن می‎خواستم پرنده‌ای را داخل یک قفس درون بدن آن جای دهم. برای همین قفسی با یک پرنده خریدم و در زیر کت داش آکل قرار دادم. وقتی این عروسک را ساختم با خودم گفتم این داستان می‌تواند نماد داشته باشد و بعد با خانم چالش صحبت کردم. البته اول نمکی را ساختیم و پس از آن به سراغ داش آکل آمدیم.

وی در پاسخ به این سوال که چرا انیمیشن دو بعدی  برای این کار استفاده کردید اظهار داشت: بالاخره انیمیشن دو بعدی قدمت زیادی دارد. شاید علاقه من شخصی باشد اما این نوع انیمیشن به فرش دستباف می‌ماند. افرادی که در این زمینه کار می‌کنند، کم نیستند و اگر از نظر مالی و شغلی تامین شوند یعنی زمینه کاری برایشان فراهم شود، انیمیشن دوبعدی هم جای رشد زیادی دارد. درحال حاضر بیشتر انیمیشن‌های کشور ژاپن تو دی ۲D هستند و آن‌ها توانسته‌اند پیشرفت کنند چون این انیمیشن برایشان درآمدزایی داشته است. مشکل ما این است که ما چنین بستری برای رشد انیمیشن تو دی نداریم.

وی در خصوص اینکه چرا این انیمیشن با مخاطب کودک هیچ ارتباطی برقرار نمی کند گفت: انیمیشن فقط برای مخاطب کودک نیست و قرار نیست همه انیمیشن ها برای مخاطب کودک باید ساخته شود.

مهرانی با اشاره به اینکه انیمیشن دو بعدی چندان در ایران شناخته شده نیست افزود:انیمیشن داش آکل متعلق به مخاطب بزرگسال است که در کنار دیگر فیلم های اکران تیرگان قرار گرفته است.

وی درپاسخ به این سوال که در انیمیشن داش آکل چه اقداماتی برای جذاب شدن داستان انجام دادید افزود:ما سعی کردیم در روایت خودمان تقدس مادرمرجان را زیر سوال بردیم و در واقع او را جزو شخصیت های اصلی  ومحوری قرار دادیم و این جزو تفاوتهایی است که در کار ما نسبت به داستان اصلی و فیلم آقای کیمیایی وجود دارد.

مهرانی درباره استفاده از شخصیت سیاه در این انیمیشن گفت: علاقه شخصی من به نمایش های رو حوضی باعث شد که شخصیت سیاه هم به انیمیشن داش آکل وارد کنیم اما اگر قرار  بود دوباره این کار رو بسازم زمان این حضور رو کمتر میکردم.

وی درباره موسیقی کارش گفت: من و خانم چالش در کار قبلی «نمکی» هم با یکدیگر همکاری کردیم و هم‌چنان این همکاری ادامه دارد، حتی در کار جدیدم هم با یکدیگر کار می‌کنیم. ازآنجاکه نویسندگی کار را با هم برعهده داریم و او موسیقی فیلم را نیز انجام می‌دهد، حین ساخت یک کار می‌توانیم مدیریت کنیم که مثلا کجا بار احساسی فیلم برپایه موسیقی است یا کجا را باید با دیالوگ پیش ببریم. این همکاری یک اتفاق خوب و خوش شانسی من بوده است، چون می‌توانیم هماهنگ پیش برویم. ضمن اینکه موسیقی جایگاه خودش را در فیلم پیدا می‌کند. در بیشتر مواقع بعد از این‌که انیمیشن ساخته می‌شود، از آهنگساز می‌خواهند موسیقی برای آن فیلم بسازد و این موضوع به کار لطمه می‌زند. اگر از همان ابتدا که فیلم‌نامه درحال نوشتن است، آهنگساز هم وارد پروژه شود و در جریان کار قرار بگیرد، در نهایت اثر بهتری ارائه می‌شود.